- No jasne. - na myśl, że cały dzień będzie mi pokazywał tereny, przeszedł mnie radosny dreszcz. Ale nie mogłam przecież tak myśleć. On we mnie widzi zwykłą, głupią wilczycę, napewno mnie nie lubi. Po co miałabym go pytać... Powinnam zwiać, i o wszystkim zapomnieć. Jednak teraz, o dziwo, szłam tuż obok Asco, a on cały czas się we mnie wpatrywał. Czułam się trochę... nieswojo.
Asco?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz